De Oh Nee chipkaart

We reizen bij Gendo veel met het openbaar vervoer. Sterker nog, voor een boel medewerkers is het zo’n beetje de enige manier waarop ze reizen. Nooit in de file, gewoon door kunnen werken in de trein met de laptop op schoot en vaak redelijk in de buurt van de klant uitkomen.

Sinds kort hebben we ook bij Gendo te maken met OV chipkaarten. Nou hielden we dat vanuit onze interesse in security natuurlijk al scherp in de gaten maar als eindgebruiker zijn we, los van de gaten in de beveiliging, ook helemaal niet enthousiast.

Wellicht is het handig om uit te leggen dat we bij Gendo met een team van circa een man of tien voor klanten door het hele land heen werken. Dat maakt het hebben van een abonnement voor een vast traject niet interessant. Verder is het ook niet zo dat we iedere dag in de trein zitten waardoor eenn OV jaarkaart financieel ook niet voordelig is. Verder reizen we graag anoniem, omdat we vinden dat het de vervoerders geen bal aan gaat wie van waar naar waar reist en omdat we niet geloven in het opslaan van reizigers- en reisgegevens voor een periode van zeven jaar.

In het nieuwe OV landschap zorgt dat ervoor dat we nog maar één mogelijkheid hebben: reizen met een anonieme OV chipkaart. Met een anonieme OV chipkaart is het niet mogelijk om met korting te reizen. Waarom kan niemand je uitleggen, maar het kan niet langer. Je kortingskaart wordt tegenwoordig gescand en niet langer alleen bekeken, hetgeen voor de meeste problemen op dit gebied zorgt. Zelfs wanneer je nog met een papieren kaartje reist maar met nieuwe kortingskaart worden de gegevens al opgeslagen.

Los daarvan zijn we door de chipkaart ook ons papieren spoor kwijt dat we graag aan de declaratiebonnen mochten vastnieten. Dat is nu ineens wel erg lastig geworden en zelfs voor het opladen van je chipkaart met cash kun je geen bonnetje krijgen. Hoe moet de gemiddelde werknemer nu z’n reiskosten declareren bij de baas?

Maar het grootste bezwaar is wellicht nog wel dat we de kaart die we eigenlijk willen hebben niet kunnen krijgen. We willen graag een ‘zakelijke’ kaart, gekoppeld aan de bankrekening en op naam van het bedrijf die we onderling tussen collega’s uit kunnen wisselen. Zo worden de reiskosten direct door het bedrijf betaald, hoeft niemand meer te declareren en besparen we ons uren per maand uit met het uitzoeken van onzinnig papierwerk. De kaart die wij willen bestaat simpelweg niet.

Begrijp ons niet verkeerd, we zijn groot voorstander van chipkaarten in het OV, maar dan wel gekoppeld aan gebruikersvriendelijkheid en een klantgedreven organisatie. Tijdens een recent bezoek aan Singapore bleek dat we onze chipkaart met saldo daar in de automaat konden stoppen en weer cash uitgekeerd konden krijgen. Daar is er wel over de behoeften van de klant nagedacht. Onze hoop is dan ook dat Den Haag zich niet langer van alles wijs laat maken door de vervoersbedrijven en eindelijk eens hard durft in te grijpen in dit nieuwe monster in het land der gefaalde ICT projecten.